Padre
Lino
di
Ugo
Ugolotti
L´era
trid
cmé
san
Violen
Mo
piu
sior
che
Marasen
L’
era
brutt
cmé
la
paura
Mo
d´pu
bel
mädra
natura
La
‘n
ná
forsi
mai
stampé,
perché
lu
‘
ste
pover
fré,
tutti
quanti
il
so
richessi,
tutti
quanti
il
so
gran
blëssi
a
lj
a
tgnava,
cmé
‘
n
tesor,
ben
gornädi
dentr
al
cor.
Lu
l’
era
cmé
la
man
d’
la
Providensa:
l’
äva
fat
a-t-la
tonga
´na
cardensa
e
sempr
averta
per
la
povra
genta,
sta
tonga
lisa,
psäda,
bzonta
e
stenta
l’
era
semper,
“
colonica”
ambulanta,
lá
in
dova
la
miseria
l’
era
tanta,
in
do’
ne
s’säva
pu
cosa
magnär,
per
d’j
ándi
scur
o
su
per
di
granär
Il
disgrazii,
i
dolor,
i
guai
dla
vitta
j
faven
sora
lu
da
calamitta:
j’l
tiraven,
con
tutt’la
so
passion,
stävni
d’ca
in-tu-un
plass
o
in-t-na
parzon,
in
do’
gh’era
dil
piaäghi
da
curar
o
dil
lägärmi
caldi
da
sugär.
Un
dí,
che
l’
sävattäva
per
‘
na
via
Per
mettr
a
post
un
päder
ad
famía,
una
giornäda
dolza
d’
primavera,
a
l’
improvis,
al
s’é
cätté
per
téra.
Al
so
gran
cör,
al
cör
däl
pover
fré,
cmé
‘
n
arloi
vecc
e
frust,
al
s’é
fermé,
J
l’
hän
töt
su,
ste
päder
bendett,
cme
s’tös
su
‘n
sacch
con
denter
quattr
osett.
Davanti
a la
so
tomba,
in
procession,
a
gh’
é
pässé
i
pramzan
a
von
a
von,
a
gh´
é
passé
ogni
classa
d’
sitaden,
e
tutti
i
g’
án
porté
fior
e
lumen.
Quant
vöt
e
quant
preghieri
e
quant
rosari!
La
tomba
l’
é
dventäda
cmé
‘n
altari.
Padre
lino
l’
é
mort,
l’
é
mort
in
quant
Äl
Sgnor
al
s’á
vru
där
al
noster
Sant.
Ugo
Ugolotti
(
n.
1888-
m.1966)
(
pubblicato
dalla
casa
editrice
Spaggiari
il
30
giugno
1946)
Titolo
del
libretto:
Do
Allen’ni
d’
or)