Padre Lino  
                di Ugo Ugolotti

L´era trid cmé san Violen

Mo piu sior che Marasen

L’ era brutt cmé la paura

Mo d´pu bel mädra natura

La ‘n  ná forsi mai stampé,

perché lu ‘ ste pover fré,

tutti quanti il so richessi,

tutti quanti il so gran blëssi

a lj a tgnava, cmé ‘ n tesor,

ben gornädi dentr al cor.

 

Lu l’ era cmé la man d’ la Providensa:

l’ äva fat a-t-la tonga ´na cardensa

e sempr averta per la povra genta,

sta tonga lisa, psäda, bzonta e stenta

l’ era semper, “ colonica” ambulanta,

lá in dova la miseria l’ era tanta,

in do’ ne s’säva pu cosa magnär,

per d’j ándi scur o su per di granär

Il disgrazii, i dolor, i guai dla vitta

j faven sora lu da calamitta:

j’l tiraven, con tutt’la so passion,

stävni d’ca in-tu-un plass o in-t-na parzon,

in do’ gh’era dil piaäghi da curar

o dil lägärmi caldi da sugär.

 

Un dí, che l’ sävattäva per ‘ na via

Per mettr a post un päder ad famía,

una giornäda dolza d’ primavera,

a l’ improvis, al s’é cätté per téra.

Al so gran cör, al cör däl pover fré,

cmé ‘ n arloi vecc e frust, al s’é fermé,

J l’ hän töt su, ste päder bendett,

cme s’tös su  ‘n sacch con denter quattr osett.

 

Davanti a  la so tomba, in procession,

a gh’ é pässé i pramzan a von a von,

a gh´ é passé  ogni classa d’ sitaden,

e tutti i g’ án porté fior e lumen.

Quant vöt e quant preghieri e quant rosari!

La tomba l’ é dventäda cmé ‘n altari.

Padre lino l’ é mort, l’ é mort in quant

Äl Sgnor al s’á vru där al noster Sant.

 

Ugo Ugolotti ( n. 1888- m.1966)

( pubblicato dalla casa editrice Spaggiari il 30 giugno 1946)

Titolo del libretto: Do Allen’ni  d’ or)